Welkom
Paaskaars aansteken
Mededelingen
Zingen: Welkom voor jou ... |
 |
Herdenking van de overledenen
Het is in onze Basisgemeente een traditie geworden om in de viering in november alle leden die vanaf het ontstaan van de basisgemeente zijn overleden te herdenken.
In de protestantse kerken vindt deze herdenking plaats op de laatste zondag van het kerkelijk jaar,
de Rooms Katholieke kerk herdenkt de overledenen met Allerzielen op 2 november en dit valt nu dus samen met onze viering van vandaag.
Als je van iemand houdt ( Dietrich Bonhoeffer)
Als je van iemand houdt
en je bent van hem of haar gescheiden,
kan niets de leegte van zijn afwezigheid opvullen.
Je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
Dat klinkt erg hard, maar het is een grote troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je aldoor met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen: God vult de leegte.
Hij vult haar helemaal niet... integendeel.
Hij houdt de leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren,
zij het dan ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid verandert de pijn
van de herinnering in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk dat je meedraagt.
Je moet zorgen dat je niet in je herinneringen blijft graven
en je erin verliest.
Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het
een verborgen schat, een veilig bezit.
Dan wordt het verleden
een blijvende bron van vreugde en van kracht.
We herinneren ons. . .
Na het noemen van de naam ontsteken we een lichtje aan de paaskaars en daarna is er voor iedereen gelegenheid om een lichtje aan te steken als herinnering aan een dierbare.
Tijd (Marinus van den Berg)
Voor wie verwacht, elke dag weer,
is de tijd steeds tekort.
Voor wie lijdt aan dood en verdriet
is de tijd te lang.
Voor wie oog krijgt voor zoveel leed
om ons heen, dringt de tijd.
Voor wie handelt en
gerechtigheid tot zijn werk maakt,
komt de tijd dichterbij.
Verwachtingen worden eindelijk vervuld.
Vrede wordt het erfdeel van hen
die de liefde niet minachten.
Zingen: Lied voor de overlevenden ...
Een zegen voor elkaar
Bespiegeling over Zegen en of zegenen.
Vanmorgen staat het thema “zegenen” centraal. Wat roept het woord zegenen bij ons op?
Bij mij kwam als eerste op het lied uit de bundel van Johan de Heer: Tel uw zegeningen, tel ze één voor één, tel ze alle en vergeet er geen. In de van Dale las ik onder andere:
-“ Gevoel van geluk “.
- Zegen, een heilig woord, dat weldadige kracht overbrengt, vaak vergezeld van een teken of gebaar b.v. handoplegging. Dit is te zien op de poster van Rembrandt, de zegenende handen van de vader/moeder op de schouders van de “verloren” zoon. Een vrouwen en een mannenhand.
- Het toebedelen van een gunst van een hogeren macht, zoals het gezegde: “ Kinderen zijn een zegen van God “.
Een zegen vragen, voor het begin van de maaltijd, zal velen van ons bekend voorkomen.
Maar ook in de dagelijkse gesprekken gebruiken we de woorden zegen of zegenen dikwijls.
“ Mijn zegen heb je “ als we iemand succes wensen.
De woorden kunnen ook een ironische lading hebben. Als je iets vervelends overkomt, dan kun je, je, mooi gezegend voelen.
Betekenis van zegen of zegenen in de kerken.
Misschien zijn de meesten van ons in de kerk getrouwd, dan is het huwelijk ingezegend.
Kerkdiensten worden beëindigd met de zegen.
In de protestante kerken met de woorden: “ De Heere zegene u en behoede u. De Heere doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Heere verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede. Een tekst uit het Oudtestamentische Bijbelboek Numeri.
Aangezicht verheffen, iemand aankijken, oogcontact.
In plaats van deze woorden, wordt ook wel de volgende tekst uit het Nieuwe Testament gebruikt. “ De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid met de Heilige Geest zij met u allen.
Deze tekst komt overeen met wat in de R K kerk gebruikelijk is. “Zegene u de almachtige God: Vader, Zoon en Heilige geest.
Wat roepen deze woorden bij ons op?
Voor sommigen van ons, zijn het grote, beladen woorden uit het verleden, die ons niet meer aanspreken.
Anderen krijgen mogelijk “ kromme tenen “.
Hoe zijn wij elkaar tot zegen? Dan kom ik dicht bij mezelf in onze basisgemeente. Hoe uniek is het dat mensen uit zoveel verschillende tradities al zolang met elkaar optrekken. Ik ervaar het als een zegen hoe wij meeleven in blijde en droevige dagen. Dat er elke maand een viering is, dat er een koor is met enthousiaste leden, dirigent en pianist(e). Vandaag herdenken we onze dierbaren, hoe we vorm geven aan de uitvaartvieringen. We kunnen op veel mensen een beroep doen en dat is nooit tevergeefs. Dat is toch een zegen?
Met enige schroom zeg ik deze dingen want ik weet ook wel dat we elkaar soms tekort doen en dat er teleurstellingen zijn en dat niet iedereen dezelfde gevoelens heeft, en dat het soms lang duurt voordat er trekkers voor alle vieringen zijn, maar bij mij overheerst toch de gedachte dat we elkaar tot zegen zijn en elkaar op handen dragen zoals Judith Herzberg het verwoord in haar gedicht:
Er is nog zomer en genoeg, wat zou het loodzwaar tillen zijn, wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen ter wille was, als iedereen niet iedereen op handen droeg.
Dat gaan we nu zingen.
Zingen: Er is nog zomer ...
Een zegen voor anderen
We kijken nog een keer naar de zegenende handen van de vader. Als je goed kijkt zie je een manlijke hand en een vrouwelijke hand.
Een vader die zijn zoon zegent roept op het eerste gezicht geen verbazing op. Als je wat meer stil staat bij de voorgeschiedenis wordt het al wat anders. Een zoon die de erfenis van zijn vader opeist, zijn vader als het ware dood wenst, en vervolgens de gehele erfenis er door heen jaagt. Hij vertrekt naar een ver land, dat wil zeggen dat hij alles wat eerst belangrijk voor hem was achter zich laat
In het boek Eindelijk thuis verplaatst Henri Nouwen zich eerst in de rol van de jongste zoon en die op het schilderij van Rembrandt de zegen ontvangt en hij onderzoekt wat dit voor hem betekent.
Vervolgens wijst iemand hem er op dat de rol van de oudste zoon, die op het schilderij toekijkt wellicht veel meer op hem van toepassing is.
Totdat iemand hem zei: Of jij nu de jongste of de oudste zoon bent, weet dat je uiteindelijk geroepen bent om de vader te worden.
Henri Nouwen nodigt ons uit om onze plaats in het schilderij te verkennen.
Waar zien wij ons zelf, als een zoon die de zegen ontvangt, als de zoon die toekijkt of als de vader die de zegen geeft.
Zijn wij in staat om te zegenen en een zegen te zijn voor anderen ?
Natuurlijk, we willen soms een zegen zijn voor onze familie en onze vrienden ,maar hoe staat het met de mensen verder weg, mensen die we niet kennen maar die vooral via het tv journaal en de krant een beroep op ons doen.
Lees de krant er maar op na.
Ik vind het vaak moeilijk om te bedenken op welke manier je een zegen kunt zijn, vooral als de mensen verder weg zijn of ver van je af staan.
Toch zijn er gelukkig veel mensen die er in slagen om een zegen te zijn voor anderen.
Wie kunnen we als voorbeeld zien?
Welke vrouw, man of misschien wel een organisatie zien wij als een zegen voor anderen?
We draaien de plaat maar eens om.
Ik nodig jullie uit om hier een of meer namen op te schrijven van mensen of organisaties die een zegen zijn voor anderen, of een inspiratiebron om het lot van ander te verbeteren. Straks is er nog kort gelegenheid om een naam toe te lichten.
We luisteren ondertussen naar pianomuziek
Na het opschrijven van namen is er ruimte voor een toelichting.
..............................................
Ik wil dit deel afsluiten met de woorden van Anselm Grün
,,Een zegen heeft iets met bescherming te maken. Wie gezegend is, voelt zich door God behoed en beschermd.
Dus moeten we erop letten dat we een geschenk zijn voor de mensen, dat er een zegen van ons uitgaat, iets dat de mensen bevrucht, iets dat de mensen een gevoel van bescherming geeft. We worden een zegen voor de ander, als er vrede van ons uitgaat, hoop en vertrouwen. Maar er kan alleen vrede van ons uitgaan als we vrede hebben met onszelf."
We zingen nu een zegenbede
Dat we elkaar mogen zegenen. Laten we het begrip “elkaar” zo ruim mogelijk op vatten, niet als wij hier bijeen maar ruimer, veel ruimer, misschien wel als mensheid….
Collecte
Zingen: gezegend ben jij ...
Er is bij de voorbereiding van deze viering gebruik gemaakt van:
De CD Hillery Hahn plays Bach, II. Loure
Eindelijk thuis, Henri Nouwen
Teksten van Anselm Grün
|
